#11 ღ Sergio Araujo

Λασπωμένη, ιδρωμένη και άλλοτε ξηλωμένη. Μα πάντα η πιο πολύτιμη. Η πιο "ακριβή" απ' όλες. Η πιο συνδεδεμένη με την κιτρινόμαυρη ιστορία. Αυτή που κάθε μπόμπιρας ζητούσε για δώρο από τον πατέρα, το θείο ή το νονό. Οι βιντεοκασέτες, τα στιγμιότυπα στο youtube, τα t-shirt στην παιδική ντουλάπα και τα αποκόμματα από τα περιοδικά και τις εφημερίδες είναι εκεί για να υπενθυμίζουν ότι η σχέση του ΑΕΚτζη με τα εντεκάρια είναι διαχρονική και ιδιαίτερη.

Το "11" του Μαύρου και του Ντέμη. Το “11” του Αραούχο. Του πλέον εμβληματικού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ σε αυτή την τελευταία δεκαετία. “Εδώ τον έφεραν πέντε ανέμοι, το 11 του Μαύρου και του Ντέμη”. 

Mε το Ντέμη ξεπεράσαμε το Μαύρο. Και με τον “Κινέζο” από την αργεντίνικη πλευρά της Παταγονίας ξεπεράσαμε το Ντέμη. Η ιστορία άλλωστε δεν έχει τέλος παρά μόνο αρχή. Και ο Αραούχο, σε αυτά τα 7 και κάτι χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη παρουσία του στο κιτρινόμαυρο σύμπαν, έγινε ο κρίκος σε αυτή τη μακρά αλυσίδα. 

Το επιβεβαίωσε άλλωστε ο Ντέμης μιλώντας για εκείνον λίγο καιρό πριν. «Ποιος είναι ο αγαπημένος μου παίκτης στην ΑΕΚ μετά από την εποχή μου, μετά το 2004; Ο Αραούχο. Έχει να κάνει με όλα τα υπόλοιπα για μένα και μετά για τις ικανότητές του στο γήπεδο. Όλα τα εξωαγωνιστικά, η συμπεριφορά του. Ταυτίζομαι μαζί του ως φίλαθλος της ΑΕΚ, θυμάμαι αρκετά πράγματα που έχει κάνει. Είναι η ΑΕΚ, για μένα. Η συμπεριφορά του είναι η ΑΕΚ. Μπορεί να τον βλέπουμε να σκίζεται μέσα στο γήπεδο να παίζει δυνατά, αλλά πάντα θα δώσει το χέρι, πάντα είναι καθαρός. Εκτός από σπουδαίος παίκτης και όλα αυτά που έχει δώσει στην ομάδα μας, ο Αραούχο είναι η ΑΕΚ».

Ο Σέρχιο Αραούχο προέκυψε στις ζωές μας ξαφνικά. Ένα αλκοτέστ τον Ιανουάριο του 2017, το τρίτο κατά σειρά στο οποίο πιάστηκε να είναι πάνω από το όριο, έμελλε να καθορίσει την ποδοσφαιρική ζωή του στο εξής, αλλά σε μεγάλο βαθμό και τη ζωή της Ένωσης που συνδέθηκε μια για πάντα μαζί του. Είχαν βέβαια προηγηθεί άλλες δύο περιπέτειες για τον Αργεντίνο επιθετικό που στα 20 του άφηνε τη Μπόκα Τζούνιορς για να ενταχθεί στη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Την πρώτη φορά δικαιολογήθηκε από το νεαρό της ηλικίας του. Τα πολλά ξενύχτια του επέτρεψαν να μείνει μόλις για ένα χρόνο στην Καταλονία αλλά του έδωσαν τη δεύτερη ευκαιρία στη Λας Πάλμας. Την επόμενη φορά αρνήθηκε να δεχθεί τον έλεγχο του αλκοτέστ με τους αστυνομικούς στα Κανάρια Νησιά να επιβεβαιώνουν πως ήταν μεθυσμένος. Καταδικάστηκε ξανά αλλά τα νυχτοπερπατήματα δε σταμάτησαν. Ένα ακόμη περιστατικό, το Γενάρη του 17 ήταν η οριστική αφορμή για την απομάκρυνσή του από τη Λας Πάλμας. Ο ΠΑΟΚ φοβήθηκε να τον πάρει, αρκετές ομάδες έδειξαν δισταγμό εξαιτίας των φημών για την εξωγηπεδική του ζωή και ο Τσίνο κατέληξε την τελευταία ημέρα των μεταγραφών στην ΑΕΚ με τη μορφή του δανεισμού.

Στο κοινό του συστήθηκε με τα 2 γκολ που πέτυχε απέναντι στον ΠΑΟΚ. Και δεν άργησε να επιβεβαιώσει όλα όσα συνόδευαν τη φήμη του εντός των αγωνιστικών χώρων. Χαρισματικός επιθετικός και ο πιο συνεπής σκόρερ της ΑΕΚ στα μεγάλα παιχνίδια. “Not a great scorer but a scorer of great goals”. Αυτά έφεραν την ανανέωση του δανεισμού του το καλοκαίρι του 18 μπροστά στην ευρωπαϊκή προοπτική της ΑΕΚ και τον μετέτρεψαν στο σκόρερ των ντέρμπι για την ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ που κατέκτησε στο τέλος της σεζόν το πρωτάθλημα με εκείνον κεντρικό επιθετικό. Η ιστορία είχε ήδη γραφτεί αλλά κανείς δεν περίμενε πως οι πιο σπουδαίες της στιγμές θα ακολουθούσαν. 

Η σχέση του Αραούχο με την ΑΕΚ ήταν βέβαια πάντοτε θυελλώδης. Όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες. Ήρθε - έφυγε, ξαναήρθε - ξαναέφυγε. Ένα κομμάτι του όμως έμενε πάντοτε εδώ. Γι αυτό και το καλοκαίρι του 2021 πήρε τη μεγάλη απόφαση υπογράφοντας συμβόλαιο ζωής με την αγαπημένη του ΑΕΚ. Άφησε πίσω του τα εμπόδια που για καιρό τον κρατούσαν στα Κανάρια Νησιά, παραμέρισε τις πικρίες που του άφησε το τελευταίο τότε πέρασμά του από την ΑΕΚ όταν ο Καρέρα φανερά δεν τον υπολόγιζε, δεσμεύτηκε πως το δρομολόγιο Λας Πάλμας-ΑΕΚ αυτή τη φορά δε θα έχει επιστροφή. 

Και έβαλε τον επόμενο μεγάλο στόχο. Στα 29 του, άλλωστε, περισσότερο ώριμος και κατασταλλαγμένος σε σχέση με το παρελθόν, ήθελε να συνδέσει το ποδοσφαιρικό του όνομα με το κιτρινόμαυρο σύμπαν που αγάπησε και αγαπήθηκε. Να αγωνιστεί στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ που πλησίαζε να ολοκληρωθεί και να καταφέρει να κερδίσει ένα ακόμα πρωτάθλημα μαζί της. Η αλλαγή στη σκέψη και το χαρακτήρα του Αραούχο ήταν πια εμφανής σε όσους τον γνώριζαν από τις προηγούμενες θητείες του στην ΑΕΚ. 

Ο Αραούχο είχε πλέον εξελιχθεί σε μια ηγετική προσωπικότητα με καθολική αναγνώριση στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τόσο που δε μπορούσε να τον αγγίξει ούτε η αγωνιστική καταστροφή της ΑΕΚ στην πρώτη εκείνη χρονιά της επιστροφής του. Ο πανηγυρισμός του με την αφιέρωση στον αδικοχαμένο νεαρό λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού του χάρισε απλά την επιβεβαιώση για όλα όσα υποψιαζόμασταν για εκείνον από καιρό. 

«Στο πρόσωπό σου είδα έναν γιο. Έναν ακόμα γιο μου», είχε δηλώσει τότε η μητέρα του Άλκη, ευχαριστώντας τον Αργεντινό για την όμορφη κίνησή του. Ο Αραούχο θύμισε σε όλους πως υπάρχει και η άλλη πλευρά του αθλητισμού ακόμα και στο βρώμικο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η αλληλεγγύη, η συμπόνια, η αντίσταση στην αδικία. Δεν άφησε τα γεγονότα να τον παρασύρουν. Δεν κοίταξε τη δουλίτσα του. Κανείς δε θα του ζητούσε άλλωστε τα ρέστα. "Επαγγελματίας ποδοσφαιριστής" θα έλεγαν πως είναι και θα το δικαιολογούσαν. Ο Σέρχιο όμως στάθηκε αλλιώς. Απέδειξε πως μπορεί να είναι διαφορετικός χωρίς να χάνει το μεγαλείο της ταπεινότητας του. Και τελικά κατάφερε να πιάσει το νήμα με τις ξεχωριστές μορφές της κιτρινόμαυρης ιστορίας. Αυτές που ξεφεύγουν από τα στενά όρια του κιτρινόμαυρου σύμπαντος και γίνονται οικουμενικές.

Η δύναμη των εικόνων και των συναισθημάτων όλης εκείνης της περιόδου αλλά και το μεγαλείο του Σέρχιο Αραούχο έπεισαν τον Ματίας Αλμέιδα για τη μεγάλη αλλαγή. Καθώς εκείνος μελετούσε την ΑΕΚ για να την οδηγήσει στην επιστροφή της στη φυσική της έδρα, κατάλαβε πως από τον Αραούχο θα μπορούσε να ζητήσει πολλά περισσότερα. Του έδωσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού για να ενσαρκώσει το πνεύμα της αναγέννησης που χρειαζόταν η ΑΕΚ της εποχής. Για να γίνει ο μπροστάρης της επιστροφής στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και ταυτόχρονα δημιούργησε ένα ρόλο μέσα στο γήπεδο αποκλειστικά για εκείνον. Η ψυχή της αγέλης του Αλμέιδα είχε τη δική του σφραγίδα. Ίσως μάλιστα να είχε και τη δική του φωτογραφία. 

Ο Αλμέιδα, διαπιστώνοντας τη βασική αδυναμία του παιχνιδιού του Αραούχο, τον έβγαλε οριστικά από την αντίπαλη περιοχή. Ο επιθετικός Αραούχο είχε την τάση να κινείται πολύ μακριά από την περιοχή αφήνοντας την επίθεση της ΑΕΚ χωρίς σημείο αναφοράς. Ο all around Αραούχο με την καθοδήγηση του Αλμέιδα απέκτησε την ελευθερία της κίνησης σε όλους τους χώρους αλλά και την υποχρέωση για ασταμάτητο pressing. Πίεση, πάθος, ένταση για να υπηρετηθεί το άμεσο ποδόσφαιρο του προπονητή της ΑΕΚ. Ο δημιουργός που θα τρέξει περισσότερο από κάθε άλλον. Κι ας στερείται έτσι πολύτιμες δυνάμεις στις εκτελέσεις του. Κι ας κατέγραψε τελικά χαμηλότερα νούμερα σε γκολ σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ο Σέρχιο Αραούχο μετατράπηκε στον πιο επιδραστικό παίχτη του πρωταθλήματος οδηγώντας την ΑΕΚ σε ένα ιστορικό νταμπλ. 

Δεν ξέχασε βέβαια ολότελα τον παλιό του εαυτό. Αυτόν του σκόρερ των μεγάλων παιχνιδιών. Λένε πως οι λαοί παίζουν ποδόσφαιρο με τον τρόπο που χορεύουν. Και ο αρχηγός της ΑΕΚ, σε ένα καθηλωτικό τάνγκο με εκείνον και τη μπάλα απέναντι στην άμυνα του ΠΑΟΚ, χάρισε τη νίκη που έβαλε για τα καλά την ΑΕΚ στη διεκδίκηση του τίτλου. Και μπορεί το δεύτερο πρωτάθλημα του με τα κιτρινόμαυρα να το σήκωσε έχοντας στα χέρια του τις πατερίτσες, όμως το πνεύμα της αυτοθυσίας μπροστά στο μεγάλο στόχο είχε για τα καλά μπει στα κιτρινόμαυρα αποδυτήρια εξαιτίας του.

Λίγες εβδομάδες μετά, μιλώντας στον τηλεσχολιαστή πλέον Ντέμη Νικολαίδη, αποκάλυπτε αυτό που πλέον μοιάζει περισσότερο πιθανό από ποτέ. Η χρονιά των 100 χρόνων της ΑΕΚ θα ήταν και η τελευταία του Αραούχο στην ΑΕΚ. Έδωσε όμως και την δική του υπόσχεση. Ήθελε να αγωνιστεί με την ΑΕΚ στο Champions League και να κλείσει την κιτρινόμαυρη καριέρα του προσθέτοντας κι άλλους τίτλους. Την υπόσχεση του την κράτησε ακόμα κι αν δεν τα κατάφερε όπως θα ήθελε. Με ένα δικό του γκολ και ένα κερδισμένο πέναλτι απέκλεισε η ΑΕΚ τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ σε μια σειρά αγώνων που έφερνε το συναισθηματικό βάρος της δολοφονίας του Μιχάλη Κατσουρή. Και με εκείνον μπροστάρη η ΑΕΚ πάλεψε μέχρι το τέλος τη μεγάλη ανατροπή απέναντι στην Αντβερπ. Κι όλα αυτά νικώντας κάθε πρόβλεψη για το χρόνο της επανόδου του στα γήπεδα με μοναδικό κριτήριο να βοηθήσει την ομάδα του. 

Όλη αυτή η υπερπροσπάθεια μάλιστα μπροστά στη σεζόν που ήθελε να είναι όσο τίποτε άλλο το ιδανικό κλείσιμο της πορείας του στην ΑΕΚ, στοίχισε πραγματικά σε εκείνον με αποτέλεσμα να μη μπορεί να παραμείνει υγιής και διαθέσιμος για μεγάλα διαστήματα στη σεζόν. Είχε όμως φυλάξει και κάτι για το τέλος. Εκείνα τα μαγικά 60 λεπτά με αντίπαλο τον Παναθηναικό που έφεραν για λίγο το πρωτάθλημα πιο κοντά στη Νέα Φιλαδέλφεια. Δεν αποδείχθηκαν αρκετά αλλά ο Τσίνο ήταν και πάλι ο καταλύτης για να επανεμφανιστεί η αγέλη του Αλμέιδα σε μια σεζόν που συχνά την αναζητούσαμε χωρίς αποτέλεσμα. 

Λένε πως οι μεγάλες αγάπες πρέπει να τελειώνουν πριν φθαρούν από το χρόνο. Ίσως να είναι και έτσι αν και βέβαια δε θα μπορούσαμε να αντισταθούμε σε ένα τελευταίο χορό. Ας είναι. ΑΕΚ και Σέρχιο Αραούχο επέλεξαν να βάλουν μια άνω τελεία στην κοινή τους διαδρομή με δύο ανακοινώσεις που δημοσιεύθηκαν χθες με διαφορά μερικών λεπτών. Όμως, στον κοινό τους δρόμο δεν υπάρχουν αντίο. Ο Αραούχο θα συνεχίσει να στέκει σαν η τελευταία μυθική προσωπικότητα στην ιστορία του συλλόγου. Αυτός που έπιασε το νήμα από τους προηγούμενους και σήμερα το παραδίδει με ασφάλεια στους επόμενους. Para siempre λοιπόν.

14/7/2024

πηγή: The Trequartista