Fotis Chalkias

ΜΙΘΡΙΔΑΤΗΣ - ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΩ [A Short Music Film] τα είπε όλα σε λίγα λεπτά.. https://youtu.be/ERE8BOYFY8I 26/5/2021

#σαν_σήμερα 21 Μαΐου του 1976 (!) οι Blue Öyster Cult κυκλοφορούσαν μια δισκάρα που άκουγε στο όνομα "Agents Of Fortune".. Όπως και πάρα πολλά άλλα πράγματα στη χώρα, τα νέα έφταναν - πάντα - με χρονοκαθυστέρηση.. Έφηβος λοιπόν ή "άγριο νιάτο" όπως έλεγε κι η μάνα μου, περί τα μέσα της δεκαετίας του '80 αλώνιζα στα πέριξ του Αμαρουσίου και στους όμορους δήμους Χαλάνδρι, Ν. Ηράκλειο, Κηφισιά, καθώς πριν αποκτήσω κι εγώ το θρυλικό παπί της Honda (από τα ταπεινά 50 cc  φτάναμε τα 72) οι μετακινήσεις γίνονταν αποκλειστικά με τρένο..  (τότε το γράφαμε με αι..) Το Ν. Ηράκλειο λοιπόν ήταν ανέκαθεν αγαπημένος προορισμός.. ΑΕΚομάνα περιοχή, δλδ "ασφαλής", όπου συναντούσα πρόσωπα γνώριμα.. Πέρα απ' την πλατεία του όμως, όπου κάναμε "στάση" με τις πορείες από Φιλαδέλφεια σε ΟΑΚΑ, ή αράζαμε για μπύρες φερμάροντας το τρένο για αλλόθρησκους, για μένα ήταν αγαπημένο και για ένα άλλον λόγο.. Ήταν η θρυλική pub Mariner, απ' την κάτω πλευρά του σταθμ

  Πανελλήνιος Σύνδεσμος Διοργανωτών Πολιτιστικών Εκδηλώσεων   ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ Η ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ 50% ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΣΥΝΑΥΛΙΩΝ Δυσάρεστη έκπληξη για τον μουσικό πολιτισμό η χωρητικότητα 50% στις καλοκαιρινές συναυλίες. Καθιστά απαγορευτική την ιδιωτική παραγωγή. Η στάση της κυβέρνησης καταντά εμμονικά εχθρική απέναντι στους καλλιτέχνες που για ένα ακόμα καλοκαίρι δεν θα μπορέσουν να εργαστούν. Θα δεχόμασταν το 50% εάν συνοδευόταν από επιδοτήσεις των εταιρειών μουσικής παραγωγής για επανεκκίνηση των επιχειρήσεων, αν συνοδευόταν από επιδότηση εισιτηρίου στις καλοκαιρινές συναυλίες ή από επιδότηση των κενών θέσεων, αν συνοδευόταν από επιδοματική πολιτική στους καλλιτέχνες στους εργαζόμενους στον πολιτισμό και στις εταιρείες παραγωγής, αν ενισχυόταν το ποσοστό αυτό από μία μελετημένη βοήθεια . Δεν μας παρέχει η κυβέρνηση ούτε το 75% χωρητικότητας που παρέχει στον κινηματογράφο, μέτρο που τουλάχιστον δίνει μία ανάσα επιβίωσης, δημιουργώντας για μία ακόμα φορά διχαστική πολιτική μεταξύ των πολιτιστ

Ως γόνος μεγάλης οικογένειας που ήμουν, οι βασανιστές θέλησαν να αλαφρύνουν το δικό μου βασανιστήριο στο Μακρονήσι. “Ζήτα μια χάρη και θα σου την κάνουμε” μου είπαν! Το μόνο που ζήτησα ήταν να με αφήσουν να πάω να μείνω στο βουνό χωρίς φαΐ και χωρίς νερό ενδεχομένως, αρκεί να μην τους βλέπω και να μη με βλέπουν. Το δέχτηκαν! Την πρώτη μέρα τράβηξα για το βουνό, βρήκα ένα μέρος να κάτσω και βάλθηκα να ατενίζω την απέραντη μοναξιά του τοπίου Ξάφνου, ένας γρήγορος, αεράτος τύπος εμφανίζεται κρατώντας κάτι πασσάλους στα χέρια του και δυο τρία κομμάτια ύφασμα. Δεν μου μιλάει, δεν του μιλάω και σε ελάχιστα λεπτά με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις στήνει ένα αντίσκηνο. Το δικό μου αντίσκηνο! Τι κάνεις;» τον ρωτάω. «Θα πεθάνεις εδώ πάνω» απάντησε σοβαρός. Και συνέχισε τη δουλειά. Για όλες τις επόμενες μέρες, για όσο καιρό έζησα σαν αγρίμι, εξόριστος μεσ’ στην εξορία, ο ίδιος τύπος πηγαινοερχόταν κάθε μέρα διανύοντας μια τεράστια απόσταση από το στρατόπεδο ίσαμε το βουνό μόνο και μόνο για να μου φέ

The King has left the building Είναι ο ήρωας μου. Ο πιο μεγάλος «Ροκστάρ» που υπήρξε ποτέ. Έζησε σαν ροκσταρ, λατρεύτηκε σαν ροκσταρ και πέθανε σαν ροκσταρ. Η ιστορία της απίθανης ζωής του ξεκίνησε κάπου στην Μέση Ανατολή, έναν πολύπαθο τόπο που από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα και που ακόμα ταλαιπωρείται από τους ίδιους της τους κατοίκους. Ο ήρωας μου είχε «άστρο» από μικρός. Όχι όπως το λέμε μεταφορικά αλλά κυριολεκτικά. «Ανακαλύφθηκε» από τρεις «διάσημους» headhunters της εποχής, όταν ένα άστρο στον ουρανό τους έδειξε τον δρόμο να τον βρουν. Οι τρεις Μάγοι υποκλίθηκαν μπροστά στο πρώτο «παιδί θαύμα» του κόσμου και το έλουσαν με δώρα. Οι γονείς του όμως που ήταν ταπεινοί άνθρωποι και δεν γνώριζαν πολλά τον κράτησαν κοντά τους και τον μεγάλωσαν με αγάπη. Τον βαφτίσανε Μανώλη και ο πατέρας του ενας φτωχος ξυλουργος παρόλο που γνώριζε ότι δεν ήταν ο πραγματικός του πατέρας τον μεγάλωσε και τον αγάπησε σαν δικό του παιδί. Δεν γνωρίζουμε πολλά για την παιδική του

Του Αλκίνοου Ιωαννίδη, Μουσικού Το τραγούδι αποτελεί την ανάσα της ανθρωπότητας µέσα στους αιώνες.  Καµιά µάσκα δεν κατάφερε ποτέ να το φιµώσει.  Καµιά κακουχία δεν το σταµάτησε, καµιά καταστροφή δεν το έκανε να σιγήσει.  Σε εποχές «καλές», όταν η µουσική µετατρέπεται σε καταναλωτικό αγαθό,  ο ακροατής σε πελάτη και ο µουσικός σε υπάλληλο, το τραγούδι συχνά  υποφέρει περισσότερο.  ∆εν φοβάµαι για τη µουσική.  Ανησυχώ όµως για τους µουσικούς, τους φίλους, τους συναδέλφους. Είµαστε µικρή χώρα, η «αγορά» ήταν πάντοτε περιορισµένη.  Με λίγες εξαιρέσεις, οι καλλιτέχνες µας δεν έζησαν ποτέ άνετα.  Με την πολυετή κρίση που περνάµε αλλά και µε τις συνέπειες της  σηµερινής πανδηµίας, η ζωή τους γίνεται πολύ δυσκολότερη.  Αν η πολιτεία πιστεύει ότι ο πολιτισµός έχει οποιαδήποτε αξία,  θα πρέπει να τον στηρίξει. Είναι υποχρέωσή της να βρει νέους,  ευφάνταστους,  αποτελεσµατικούς τρόπους να τον ενισχύσει.  ∆εν θα το κάνει.  Είναι καλύτερη στο να στήνει κατά καιρούς πολυέξοδες,  ανούσιες φιέστες, 

Οι περισσότεροι νομίζουν πως η μεταφορά του αγίου (τέλος πάντων) φωτός  με τιμές και φανφάρες, είναι μια παράδοση που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Μπούρδες.  Η μεταφορά με φανφάρες και τιμές αρχηγού κράτους,  μετράει βαριά βαριά 33 χρόνια.  Και συγκεκριμένα από το πάσχα του 1988. Τότε ένα τουριστικό γραφείο που ήθελε να κάνει ρεκλάμα  ξεκίνησε τη μεταφορά του Αγίου Φωτός στην Ελλάδα με αεροπλάνο  αμέσως μετά την αφή του στον Πανάγιο Τάφο με ειδική πτήση της Ολυμπιακής,  τα έξοδα της οποίας κάλυπτε το ελληνικό κράτος! Γιατί τώρα τα κάλυπτε το ελληνικό κράτος.  Μα γιατί το επέβαλε η Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου.  Μεγάλη θεούσα της εποχής. Και σύζυγος του Αντρέα. Έως το 1988 , το «Φως» έφτανε στην Ελλάδα με πλοίο.  Σιγά σιγά κανά μήνα μετά το Πάσχα. Στους ναούς οι ιερείς άναβαν το φως με τον δικό τους αναπτήρα. Κάποια στιγμή το 2002 προσπάθησαν κάποιοι λογικοί  να σταματήσουν αυτή την φανφάρα, αλλά τους την έπεσε ο υφυπουργός εξωτερικών τότε  Γιάννης Μαγκριώτης (εκσυγχρονιστής πασοκάρα) ο ο

Το μεγαλύτερο ρίσκο που έχουμε να πάρουμε στη ζωή μας,  είναι να πάρουμε την ευθύνη της προσωπικής μας ευτυχίας..  Και το αμέσως επόμενο είναι να βοηθάμε τους άλλους!  Γνωρίζω όμως, πως μπορείς - πάντα - να βοηθάς τους άλλους,  ακόμα κι αν δεν είσαι ευτυχισμένος ακόμα.. αυτό.. 26/4/201                         

Όλοι πλέον έχουμε δωρεάν self test, μεγάλη μερίδα του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί,  αλλά στο σπίτι στο χωριό ΔΕΝ πας, το οποίο είναι κλειστό  και για το οποίο έχεις πληρώσει κανονικά τον ΕΝΦΙΑ για ένα έτος καραντίνας  και στο οποίο θα ήσουν μέσα στη φύση την Πρωτομαγιά, με 10 άτομα max,  γονείς, παιδιά.. Στο χωριό δεν πας,  αλλά στο "εμπορικό χωριό" μπορείς από σήμερα να πας και να καταναλώσεις ελεύθερα.. ( ) να συμπληρώσω..  ρε άντε γαμηθείτε.. 24/4/2021

Ο φίλος και συνεργάτης Παναγιώτης Κελάνδριας όταν δεν γράφει τραγούδια, κάνει "Αντι - μαθήματα" Τα «αντι-μαθήματα» που έλαβαν χώρα τις τελευταίες μέρες σε προαύλια ελληνικών πανεπιστημίων, αποτυπώνουν την δίψα των φοιτητών για επιστροφή στην δια ζώσεις εκπαίδευση Λέγεται αντι-μάθημα αν και διδάσκει ο καθηγητής του τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας, Παναγιώτης Κελάνδριας, επειδή δεν είναι πρωτοβουλία, ούτε της Πρυτανείας, ούτε του Υπουργείου Παιδείας   Πηγή: www.rosa.gr  | η συνέχεια του άρθρου εδώ info:  https://panayotiskelandrias.gr   Συνθέτης/Τραγουδοποιός, Καθηγητής στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Απολαμβάνω την φιλία και την εμπιστοσύνη του.. Είναι ΑΕΚΑΡΑ,  αγαπάει την παράδοση κάτι που φαίνεται μέσα απ' τα τραγούδια του, ένας πραγματικός εργάτης της τέχνης και της ζωής.. Απρίλιος 2021